დ'ორსეის მუზეუმი

ევროპის ყველაზე მშვენიერ მუზეუმს ქვია პრესა. იგი
დგას მდინარე სენას მარცხენა ნაპირზე, ყოფილ სჩეტო-
ვის სასამართლოს შენობის ადგილზე, რომელიც დაინგრა
პარიზის კომმუნის დროს. 1898 წელს რკინიგზის კომპანიამ
პარიზ-ორლეანმა არქიტექტორ ვიქტორ ლალუს დაავალა,
სადგურ დ'ორსეს აშენება. სამუშაოები სწრაფად მიიწევდა
წინ, ახალი სადგური მზად იყო ზუსტად იმ დროისათვის როცა
იხსნებოდა მსოფლიო გამოფენა 1900წელს. ლალუმ ააშენა
უდიდესი ცენტრალური ნეფი 135X40მ, მეტალიკური მარმარი-
ლოს იმიტაციით. სადგურმა ჩაიტია არამარტო 16 პლათფ-
ორმა, არამედ რესტორნები და მყუდრო ოტელები 400 ნომე-
რზე. 1939 წლიდან პრეზიდენტმა პომპიდუმ, გამოაცხადა
სადგური ნაციონალურ ძეგლად და გადაწყვიტა შეექმნა
მუზეუმი, რომელიც ჯერ არ ყოფილა პარიზში. მუზეუმი,
რომელსაც შეეძლო ჩაეტია ხელოვნების ნახევარი საუკუ-
ნე: მეორე იმპერიის დროიდან კუბიზმის დაწყებამდე. იდეა-
ლური შემაერთებელი რგოლი ლუვრის ტაძრის- კლასიკური
ხელოვნების და პომპიდუს ცენტრის- თანამედროვე
ხელოვნებას შორის. სამუშაოები ვაგზალის გადაკეთებაზე
დაიწყო 1978 წელს, სამუშაოებს ანხორციელებდა ჯგუფი
ასტ, მაგრამ შიდა ინტერიერი იტალიელი არქიტექტო-
რის გაე აულენტის მიერ იყო გადაკეთებული. დღესდღეობით
მუზეუმის მოედანზე, რომელიც 45000კვ. მ-ია გამოფენილია
4000-ზე მეტი ხელოვნების ნიმუში, რომელშიც ჩართულია
ფერწერა, სკულპტურა, გრაფიკა, ავეჯი.
ქვედა სართულზე მდებარეობს: ენგრის, დელაკრუას,
მანეს, პიპიუვიდე შავანას და გუსტავ მოროს შედევრები:
ზემოთა სართულზე წარმოდგენილია იმპრესიონისტების-
მონე, რენუარი, დეგა, მანე: ასევე პოსტიმპრესიონისტული
ფერწერის შედევრები: ტულუზ ლოტრეკი, გოგენი, ვან გოგი
და ჯგუფი "ნაბი" . შუა სართულზე წარმოდგფენილია ხელო-
ვნება 1870 წლიდან 1914 წლამდე. ოფიციალური ხელო-
ვნება- მე-III რესპუბლიკა, სიმბოლიზმი, აკადემიური ფერწე-
რა და დეკორატიული ხელოვნება, რომელიც წარმოგვიდ-
გინა გიმარომ, გალემ და ნანსის სკოლამ.